رابطه دوستان امام علی با عمر

آیا علی(ع) با ابوبکر و عمر روابط دوستانه و حسنه داشت؟ آیا این به معنای تایید و مشروعیت به حکومت آنها بود؟

پاسخ:

طبق روايات صحيح السندي كه در صحيح ترين كتاب هاي اهل سنت آمده، اميرمؤمنان عليه السلام هيچگاه با خلفاي سه گانه ارتباط دوستانه نداشته است؛

بلكه آن ها را «دروغگو ، بدكار ، حيله گر، خائن، ظالم، فاجر و …» مي دانسته است.

مسلم نيشابوري در صحيح خود در ضمن يك روايت طولاني از عمر بن خطاب نقل مي كند كه خطاب به اميرمؤمنان عليه السلام گفت:

مسلم نيشابوري درباره رابطه دوستان امام علی با عمر

پس از وفات رسول خدا صلي الله عليه وآله ابوبكر گفت: من جانشين رسول خدا هستم، شما دو نفر (عباس و علي ) آمديد

و تو اي عباس ميراث برادر زاده ات را درخواست كردي و تو اي علي ميراث فاطمه دختر پيامبر را

ابوبكر گفت: رسول خدا فرموده است: ما چيزي به ارث نمي گذاريم ، آن چه مي ماند صدقه است و شما

او را دروغگو ، گناه كار ، حيله گر و خيانت كار معرفي كرديد و حال آن كه خدا مي داند كه ابوبكر راستگو ، دين دار و پيرو حق بود .

پس از مرگ ابوبكر ، من جانشين پيامبر و ابوبكر شدم و باز شما دو نفر مرا خائن ، دروغگو و گناهكار خوانديد

سپس در آخر روايت عمر بن خطاب از اميرمؤمنان عليه السلام و عباس اقرار مي گيرد كه آيا مطالبي را كه گفتم تأييد مي كنيد. هر دو گفتند: بلي

صحيح مسلم، كتاب الجهاد والسير، باب حكم الفئ ، ح 1756

الباني در آخر روايت تصريح مي كند كه سند اين روايت صحيح است.

الباني ، محمد ناصر الدين، التعليقات الحسان علي صحيح إبن حبان ، ج9 ، ص319 ـ 320.

همين روايت در كتاب صحيح إبن حبان با تحقيق شعيب الأرنؤوط وهابي نيز آمده و اين وهابي متعصب نيز سند آن را تصحيح كرده است.