چطوری با خدا حرف بزنیم ؟؟ همراه فایل صوتی

چطوری با خدا حرف بزنیم ؟؟ همراه فایل صوتی همراه متن در ادامه همراه بیت ظهور باشید.

چطوری با خدا حرف بزنیم ؟؟ همراه فایل صوتی

پخش انلاین

دانلود سخنرانی شب قدر استاد شجاعی

برای دانلود با لینک مستقیم (50% ترافیک رایگان) کلیک نمایئد.

موضوع :

چطوری با خدا حرف بزنیم

با تشکر از گروه منتظران ظهور و خانم یوسفی جهت گرداوری متن صوت دانلود سخنرانی استاد شجاعی درباره شب قدر.

بسم الله الرحمن الرحیم

یا رَبِّ یا رَبِّ یا رَبِّ               یا رَبِّ یا رَبِّ یا رَبِّ               یا رَبِّ یا رَبِّ یا رَبِّ

اگر کسی خودش رو شناخت، نوع ارتباطش با ماه رمضون و دعاها، دعاهای قلبی می­شه و شخصی می­شه. جوشن کبیر رو شما همیشه می­تونید بخونید، مخصوص ماه رمضان هم نیست. افتتاح میوه است. افتتاح اون محصولی است که شما باید از توی دل جوشن کبیر دربیارید. میوه داره می­ده دست شما.

دعاها رو که می­خونیم، ما از قول خدا و معصوم می­خونیم. تا وقتی ما از قول خدا و معصوم دعا می­خونیم، پس نمی­فهمیم کی هستیم. می­گیم گفتند این­ها رو بخونید، ها! این قرآن رو گذاشتند جلوی ما ماه رمضون، گفتند این کلمات رو بخونید. ما هم می­خونیم خُب حالا. عربی می­فهمیم، نمی­فهمیم، فارسی­اش رو هم یه ذره می­فهمیم، اگه تفسیر کنیم یا ترجمه بخونیم؛ ولی دستوره دیگه، گفتند بخونید ثواب داره. پس تو خودت نمی­خوای بخونی! برای همین هم وقتی ماه رمضون شروع     می­کنی به قرآن خوندن، هی ورق می­زنی ببینی چند صفحه­اش مونده؛ نمی­خوای بخونی­اش، نمی­خوای بخوری­اش. اگه ماه رمضون نبود این یه جزء هم نمی­خوندی. الآن ماه رمضونه می­گی ماه رمضون بریم یه جزء بخونیم، بیایم. پس تو دنبالش نیستی. نه تو دنبال نمازی و نه تو دنبال دعا هستی. اگر آدم فهمید کیه، اون موقع دعاهای ماه رمضون رو با زبون خودش می­خونه، نه با زبان خدا یا با زبان معصوم؛ خواستِ قلبیِ خودشه. یعنی به عنوان یک انسان قلب میاد توی صحنۀ ارتباط   با الله، قلب میاد توی صحنۀ ارتباط با دعا، حالا این قلب هست که دعا رو می­گه. شما وقتی که وارد ارتباط جمادی می­شید، قلب­تون جلوتر از نیازتون هست. وقتی میای توی مراسم می­شینی، می­گیم که برای چی اومدی؟ می­گی من یه نیاز اقتصادی دارم، یه ورشکستگی دارم، یه مشکل مالی دارم، اون کشونده من رو اینجا؛ یعنی قلبت مقدم از دعاته. اول این دل وابسته است به این ماده، حالا می­کشه تو رو اینجا، می­گه خُب حالا اینجا، کربلا، امام رضا، نمی­دونم حرم، ای خدا من مشکل مالی دارم! ای خدا من بدهکاری دارم! ای خدا من فقیرم، نجاتم بده! قلبت میاره تو رو اینجا، جلوتر از هر چیز دیگه. بدن رو قلب می­کشونه و میاره. می­گه من اگه بمونم خونه، دعایم به اجابت نمی­رسه. من باید برم توی حرمی، حسینیه­ای، جایی، امشب، شبِ قدره دعا کنم از نفس جمعیِ این همه مؤمن، این همه آدم­های بهشتی استفاده کنم، به چی برسم؟ به حاجتم. حاجتم چیه؟ حلِّ مشکل مالی. پس قلبت بود که بدنت رو کشید آورد.

چطوری دعای قلبی کنیم

برای مطالعه بیشتر روی عبارت زیر کلیک نمایید

شب قدر و امام زمان(عج)

یه موقع هست که مشکل، مشکلِ بدنیه، شخص شفا می­خواد، درد داره، مریض داره، ولی باز قلب جلوتره؛ چون خودش رو به عنوان یه گیاه باور کرده که من گیاهم، بدن دارم، این بدن رو بهش احتیاج دارم، باید سالم باشه. بدنم رو می­خوام، دوستش دارم، باید تازه باشه، باید با طراوت باشه، باید سالم باشه، اگه سالم نباشه من باهاش کارنمی­تونم کنم. جلوتر از بدنت، قلبت می­کِشه تو رو و میاره و تو به عنوان یه گیاه می­شینی وسط دعا، می­گی خدایا من رو شفا بده!

یه موقع هست نه، تو یه نیاز عاطفی، جنسی، حیوانی داری، می­خوای ازدواج بکنی، مشکل پیدا کردی با پدرت، با مادرت، با عمو­یت، با دایی­ات، با خواهر، با برادر، درگیر یه رابطه­ای هستی که الآن این رابطه مشکل پیدا کرده و به عنوان یک زن و یک مرد، یعنی یک بخش حیوانی مشکل داری، اما قلبت جلوتر تو رو می­کِشونه و میاره؛ می­گه پاشو برو توی یه مسجدی، پیش یه ولیِ خدایی، برو توی حرمی­، جایی، بالاخره دنبال یه نفس بگرد، دنبال یه اجابت بگرد که این مشکل تو رو حل کنه. من اومدم شب قدر دعا کنم که یه همسر خوب پیدا کنم، یا مشکلم با همسرم برطرف شه، با بچه­ام برطرف شه، مشکلِ فرزندم حل بشه؛ باز می­بینی قلب جلوتر داره میاد. چون ما خودمون رو به عنوان یه حیوان باور کردیم. یه موقع هست نه، ما خودمون رو به عنوان یک عقل می­پذیریم. یعنی من می­خوام فضاهایی برام فراهم بشه که بتونم درس بخونم، پیشرفت کنم، اکتشاف کنم، اختراع کنم، این­جا باز هم قلب تو، تو رو می­کِشونه و میاره، چون تو خودت رو به عنوانِ یه دانشمند باور کردی، به عنوان یک مغز، به عنوان یک عقل، به عنوان یک تشنۀ علم، به عنوان تشنۀ معرفت باور کردی، اون تو رو می­کشونه و میاره مراسم، می­بره حرم، می­بره دانشگاه، می­کشونه هر جایی که مشکلت حل بشه.

چطوری با خدا حرف بزنیم

برای مطالعه بیشتر روی عبارت زیر کلیک نمایید

سخنرانی شب قدر استاد شجاعی همراه متن

اگر یه کسی خودش رو به عنوان یک انسان باور کرد، قدرِ خودش رو به عنوان یک انسان دونست، وقتی شب قدر از خونه می­زنه بیرون، برای بزرگ­ترین دغدغۀ اصلیِ خودش بیرون میاد از خونه؛ یعنی بخش انسانی. بخش انسانی که لیاقت داره همۀ این جوشن کبیر، متصف به همۀ این اسماء بشه. شوخیه این؟ که شما بتونید متصف به این همه اسماء خدا بشید. همه رو توی روحت داشته باشی؛ همۀ قدرت­های خدا توی نفس تو باشه. این­جاست که شما وقتی وارد بهشت می­شی، انشاءالله همه­تون برید و همه­تون هم به حقِّ حضرت زهرا (سلام­ الله علیها)، به حقِّ امیرالمؤمنین (علیه ­السلام) ، همۀ شما این نامه رو از خدا دریافت کنید، وقتی وارد بهشت می­شید که «مِنَ الحَیِّ القَیّومِ الَذی لا یَموت» از زندۀ پایداری که هرگز نمی­میرد، این خداست. «اِلَی الحَیِّ القَیّومِ الَذی لا یموت» به زندۀ پایداری که هرگز نمی­میرد. اگه انسان یه همچین نامه­ای رو از خدا بگیره، چه شود! چه شود! اگه انسان برسه به مقام حیِّ قیّوم لا یَموت، چه شود!

ماها چون عادت کردیم این کلمات رو خیلی درکش نمی­کنیم، با حجابِ عادت نگاه می­کنیم، کور می­شیم. چهل سال، پنجاه سال زیارت عاشورا می­خونیم و هر چهل پنجاه سال به امام حسین (علیه­ السلام) می­گیم: «اَسئَلُهُ اَن یُبَلِّغَنِی المَقامَ المَحمود لَکُم عِندَالله» من می­خوام به همون مقام و درجه­ای که تو هستی برسم، ولی آیا هوسش توی ما اتفاق      می­افته؟ آیا ما یه مدرسه­ای ثبت­نام می­کنیم، زیر نظر یه استادی، جایی ثبت­نام می­کنیم، بریم بگیم آقا کجا من می­تونم به مقام امام حسین (علیه­السلام) برسم؟ کی می­تونه من رو به مقام امام حسین (علیه ­السلام) برسونه؟ جایی هست من رو برسونه؟نه.

ما وقتی می­فهمیم جنبۀ عقلی داریم، می­گیم حالا به یکی از رشته­های علم علاقه داریم، دنبال دانشگاهش می­گردیم، دنبال رشته­اش می­گردیم، دو سال سه سال کنکور می­خونیم تا توی اون رشته قبول بشیم، توی اون شهر، توی اون دانشگاه، چرا؟ چون علاقه دارم. یا علاقۀ فنی حرفه­ای، هنری داره طرف، گل­سازی، تایپ، رانندگی داره، سِرمه­دوزی داره، مرواریدبافی داره، دوست داره. یا علاقۀ گیاهی داره، می­خواد بره توی یه رشتۀ ورزشی، می­کُشه خودش رو تا بره توی رشتۀ ورزشی توی باشگاه تا آخر عمر هم درگیره توی باشگاه است؛ مربوط به بدنه. یا یه علاقۀ حیوانی داره، دوست داره بره نمی­دونم سیاست­مدار بشه، دوست داره بره رئیس جمهور بشه، شورای شهر بشه، مقام داشته باشه، درجه داشته باشه، دنبالِ موقعیت اجتماعیه؛ دنبال اینه که همه بگن بَه چه آدم مهمیه! چه آدم معروفی! این فلانیه ها! یه شأن حیوانی؛ ولی می­ره و وقت می­ذاره براش، می­ره براش وقت می­ذاره، می­ره براش عمر می­ذاره، ده­ها سال که می­شه باهاش بی­نهایت رو خرید، می­ذاره پای این­که آخر بشه نمایندۀ مجلس، آخر بشه مدیر کل فلان.

(چطوری با خدا حرف بزنیم) برای مطالعه بیشتر روی عبارت زیر کلیک نمایید

بهترین فرصت دعا در ماه رمضان

خُب الآن ما وقتی به عنوان بخش انسانی خودمون رو شناختیم، چقدر شوق توی ما ایجاد می­شه که من می­تونم به مقام سید الشّهدا (علیه ­السلام) برسم؟ یعنی من می­تونم به مقام امام زمان (عجل­ الله ­تعالی­ فرجه ­الشریف) برسم؟ اگه من می­تونم هم­درجۀ او باشم، کی من رو می­بره تا اونجا؟ کدوم استاد؟ کدوم مربی؟ کدوم کلاس؟ کدوم درس؟ کی می­خواد من رو تا اونجا برسونه؟ اگه من می­تونم حَیّ قیّومِ لا یموت بشم و خدا به من خطاب کنه: «مِنَ الحَیِّ القَیّومِ الَذی لا یَموت اِلَی الحَیِّ القَیّومِ الَذی لا یَموت»، الآن تکلیفم چیه؟ الآن این رو فهمیدم. خُب از فردا صبح باید چکار کنم؟ دوباره همین زندگی، همین سبک زندگی؟ یا نه، من بالاخره باید برای خودم یه فکری کنم؟ من رو یه دانشگاه بزرگی ثبت­نام می­کنن، لیاقتش رو هم دارم، توانش رو هم دارم، توی این دانشگاه من به اندازۀ اهل­بیت تربیت می­شم؛ می­شم مَثَلِ خدا، می­شم خلیفۀ خدا. پس این دیگه دکتری و مهندسی و رئیس جمهوری و این­جور حرف­ها نیست که تاریخ مصرفِ دنیایی داشته باشه؛ یه امر جاودانه است، یه امر ابدی است. یه امری است که هم حقیقت دنیایی داره، هم در دنیا به من خیلی قدرت می­ده، شادی می­ده، آرامش می­ده توی دنیا به من، چون من قوی می­شم؛ هم آخرت و ابدیت من رو می­سازه. حالا الآن برم پیش کی؟ کجا برم؟ کدوم مربی؟ کدوم استاد؟ کدوم دانشگاه؟ کی می­خواد من رو به این بزرگی تربیت کنه؟ مربی­ام کیه؟ اگر این رو فهمیدی، حالا می­دوی دنبال این که ماه رمضون فصل این کاره؛ دعاهاش برای این کاره، احیاهاش برای این کاره، پس این دعاها چی می­گن؟ اون موقع هست که تو میای به عنوان یک آدم، با دعا ارتباط برقرار می­کنی. دیگه کار نداری این زبون کی خونده، افتتاح رو که داری می­خونی، از زبان خودت می­خونی؛ خیلی فرق داره. می­گی اَلحَمدُلله، تو می­گی الحمدلله، نه این­که بگی توی اونجا نوشته الحمدلله، توی قرآن گفتند بگو الحمدلله، ما هم می­گیم؛ توی نماز گفتند بگو: «اَلحَمدُ للهِ رَبِّ العالَمین، اَلرَّحمنِ الرَّحیم» خُب بله، این رو گفتند، ولی وقتی می­گه خدا با زبون تو حرف زده. می­گه تو به عنوان یک انسان، نه به عنوان یک دانشمند، نه به عنوان یک حیوان، خانم یا آقا، نه به عنوان یک گیاه، تو! تو! تو! تویی که از جنس منی! صدق تو رو تأیید می­کنه. ما اگه یه بار گفتیم می­خوام بشم مثل تو ای امام زمان! می­خوام به مقام تو برسم! و دعاهای افتتاح، دعاهای جوشن کبیر و دعاهای دیگه رو می­خونید، اگه یه موقعی خدا، اهل­بیت، ملائکه گفتند: بچه­ام راست میگه، این آدم داره راست می­گه، از صمیم قلبش می­خواد به این برسه؛ تولدت مبارک؛ تازه تو به عنوان یک انسان وارد قدر می­شی، تازه تو قدرِ شب قدر رو می­دونی. تازه تو ماه رمضونی شدی و تازه تو به عنوان یک انسان متولد و متبلور می­شی؛ به شرط این­که بدونی کی هستی و با بخش انسانی­ات وارد میکدۀ خدا بشی، وارد یه حسینیه، یه حرم، یه مسجد بشی، حالا به عنوان یک انسان دستت رو ببری و یک قرآن برداری. به عنوان یک انسان دستت رو ببری و یک مفاتیح رو بلند کنی. به عنوان یه انسان بشین سر سفره توی حسینیه، این قرآن رو باز کن، این مفاتیح رو باز کن و به عنوان یک انسان شروع کن به خوندن و خوردن. اون موقع است که همه­چی خیلی فرق می­کنه؛ خیلی مبارکه. اون موقع است که یه شب تو    «خَیرٌ مِن اَلفِ شَهر»؛ یه شب تو از هزار ماه بهتره. یه شب عاشقانه، یه شب عاشقانه بهتر از هزار ماهه.

اَمَّن یُجیبُ المُضطَّرَ اِذا دَعاهُ وَ یَکشِفُ السّوء

اِغفِر لِمَن لا یَملِکُ اِلّاَ دُعا                                فَاِنَّکَ فَعّالٌ لِما تَشاء

یا غِیاثَ المُستَغیثین