چه کسانی تابوت امام حسن را تیرباران کردند

چه کسانی و با چه انگیزه ای تابوت امام حسن (ع) را تیرباران کردند و مانع دفن ایشان در کنار پیامبر شدند؟

غسل پیامبر چه وقت بعد از رحلت پیامبر رخ داد؟ و چه کسی این کار را کرد؟

عایشه و مروان بن حکم اموی، در راس این کار بودند و از روی مخالفت و روابط تیره ای که داشتند این کار را کردند. عایشه به این بهانه که محل دفن رسول خدا (ص) حجره من است و من اجازه نمی دهم او را در آن جا دفن کنند؛ هرچنداستدلال عایشه درست نبوده است.  مروان هم جلو افتاده بود و بنی امیه را بسیج کرد و تیرباران نیز توسط آن ها صورت گرفته بود.
آن گونه که علمای ما مشخصا مرحوم طبرسی در «اعلام الوری» نوشته اند: رسول خدا (ص) روز دوشنبه از دنیا رفت و امام علی (ع) غسل و کفن ایشان را با همراهی بعضی از افراد بنی هاشم عهده دار شد. این در حالی بود که سه نفر از مهاجران و تعدادی از انصار در سقیفه مشغول گفتگو برای جانشینی ایشان بودند.
علی (ع) بر جنازه پیامبر نماز خواند ولی از دفن دست کشیدند و مسلمانان ده ده تا بر ایشان نماز می خواندند و دفن پیکر ایشان به روز سه شنبه تعویق افتاد و ایشان را در این روز دفن کردند. جایی که رسول خدا (ص) دفن شد حجره مسکونی حضرت بوده است و بعد از این که از دنیا رفتند در بین صحابه اختلاف نظر شد که در کجا دفن کنیم؟ امام علی (ع) فرمود: پیامبران خدا هرجا که از دنیا رفتند همان جا دفن می شوند. آن ها نظر حضرت را پذیرفتند و ایشان را در همان جا دفن کردند.

معاويه براي اجراي نقشه‌هاي شوم خود و زمينه‌سازي ولايت عهدي يزيد، فقط امام مجتبي را مانع مي‌ديد ، لذا نقشة قتل آن حضرت را طرح كرد و از همان روزهاي نخست با تحريك عوامل خود حتي در درون خانوادة امام نقشه‌هايش را به اجرا درآورد. در هنگام حركت آن حضرت از كوفه به مدينه نقشة شهادت امام به طور زيركانه‌اي طرح شد، به گونه‌اي كه شخص كوري با عصاي مسموم به امام حمله برد و امام را مجروح كرد ، ولي امام نجات يافت، بلاذري مي‌گويد: كه معاويه به دختر سهيل بن عمرو گفت: صد هزار دينار به تو مي‌دهم كه به امام سمّ بخوراني، و در پايان معاويه توسط دختر اشعث (جُعْده) نقشة قتل امام را به وسيلة سم اجرا كرد. همچنين ابن خلدون مي‌نويسد: (يزيد با وعدة ازدواج به جُعْده سبب شهادت امام شد.)
سرانجام امام مجتبي  در 28 صفر سال 50 و به نقلي 51 هجري به دست جُعْده همسرش به شهادت رسيد.
امام وصيت كرده بود كه او را نزديك قبر پيامبر گرامي  دفن كنند و اگر ممانعت كردند در كنار قبر مادرش دفن كنند، دار و دستة بني اميه به سركردگي معاويه مانع از دفن امام در كنار قبر رسول خدا  شدند و عايشه هم در اين ماجرا آتش بيار معركه بود، و سوار بر قاطري جلوي جنازة امام ايستاد و از دفن امام در خانة رسول خدا ممانعت كرد و گفت: آيا مي‌خواهيد كسي را كه من دوست ندارم، در خانة من دفن كنيد، در همان حال ابن عباس جلو آمد و به عايشه گفت:
يك روز سوار بر شتر شدي (اشاره به جنگ جمل) يك روز هم بر قاطر سوار شدي براي جلوگيري از دفن جنازة پسر رسول خدا، اگر زنده بماني يك روز هم سوار بر فيل مي‌شوي تا خانة كعبه را خراب كني. تو 9/1 از يك هشتم خانة رسول خدا را به ارث مي‌بري، چطور آن را تصرّف كردي؟ امام حسين  مانع از درگيري خونين شد و جنازه را به طرف بقيع حركت دادند و سرانجام امام مجتبي  در قبرستان بقيع و در كنار قبر مادر بزرگ خود فاطمه بنت اسد  مدفون شد، وقتي خبر شهادت امام به معاويه رسيد، تكبير گفت و سجده شكر به جا آورد و اطرافيانش نيز چنين كردند.[1]در قسمت‌هايي از زيارت جامعه، خطاب به امام حسن  ماجراي شهادت آن حضرت را از زبان امام باقر  چنين نقل مي‌كند:
يا مواليّ …. وشهيد فوق الجنازه قد شكّت بالمهام الكفانه[2] اي سروران من…! بعضي از شما شهيدي هستيد كه دشمنان اسلام بر جنازة شما تيراندازي كردند، به طوري كه كفنتان سوراخ سوراخ گرديد….
ابن شهر آشوب مي‌گويد: به هنگام بردن جنازة امام حسن مجتبي  به سوي بقيع، افراد شرور و پست به پشتيباني امويان به جنازة آن حضرت تيراندازي كردند،[3] به طوري كه هنگام دفن هفتاد تير از بدن آن حضرت جدا نمودند،[4] «وَرَموا بِالنبال جنازته حتي سَلَّ منها سبعون نَبلاً[5]» جنازة آن حضرت را تيرباران كردند، تا جايي كه هفتاد چوبة تير به تابوت آويخته شد.
___________________________
[1] ـ مناقب ابن شهر آشوب، ج 4، ص 42 به نقل از تاريخ تحليلي و سياسي اسلام‌، علي اكبر حسني، چاپ اول (تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامي، 1373) ص 480.
[2] ـ بحارالانوار، ج 99، ص 166.
[3] ـ احمد زماني، حقايق پنهان، چاپ اول (قم: دفتر تبليغات اسلامي، 1375) ص 306.
[4] ـ مناقب ابن شهر آشوب، ج 4، ص 50.
[5] ـ مناقب ابن شهر آشوب، ج 4، ص 44.