شعر امام زمانی وقت آن شد تا که چندین بیت نقاشی کنم

شعــــــــــر مهـــــــ  ـــــدوے

وقت آن شد تا که چندین بیت نقاشی کنم
شاعری هستم که عشق تو مرانقاش کرد

مانده ام از حد فاصل های بینا بینمان
تا به کی باید برای دیدنت ای کاش کرد

جمعه بار غفلت من را به دوشش می کشد
هفته هارفت وولی چشمان من رویت ندید

درک من از غیبتت تا مرزهای هیچ بود
باید اول طرحی از نامردمی ها راکشید

پای لیلا بودنت باید که مجنونی کنم
بوسه هایی باید ازپای سگ کویت گرفت

می نویسم از نیایش های صبح انتظار
ندبه هایی که هوای مستی ازبویت گرفت

ای که انوار وجودت نور ایمان من است
مرحمت کن یک شبی برسرزمین من بتاب

یک کرم کن تا شبی را در جوارت باشم و
لحظه ای کن این دعابر روسیاهت مستجاب

ألـلَّـھُــمَــ ؏ َـجــِّـلْ لِوَلــیِـڪْ ألــْـفــَـرَج