مدعیـــــــــان دروغیــــــــــن
احمد الحسن
قسمت 2از5
مدعیان دروغین، چگونه با تفسیر به رأی، از آیات قرآن کریم سوء استفاده می کنند؟
آیات نورانی قرآن، معجزه جاوید پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله است که عموم مسلمین بر صحت و عدم تحریف آن اتفاق نظر دارند؛ به همین جهت، مدعیان دروغین مهدویت، برای جلب نظر عموم مردم و مستند جلوه دادن ادعاهای خود، درپی آنند که نظرات خود را بر آیات تحمیل کرده و به عنوان دلیلی بر صحت ادعاهای خود، از آن سوء استفاده کنند.
برای نمونه زعماى بهائيت، پس از ادعاهای مختلف، به ختم رسالت و نبوت حضرت محمد بن عبدالله صلی‌الله علیه وآله و ظهور دین جدید، تصریح کرده‌اند و برای اینکه عموم مسلمین را فریب دهند، بسیاری از آیات قرآن را به سود خود تفسیر به رأی کردند.
برای مثال آنها با استناد و تمسك به آيه 143 سوره مبارکه بقره «وَكَذٰلِكَ جَعَلناكُم أُمَّةً وَسَطًا» مى گويند كلمه «وسط» در آيه مذكور مؤيد اين است كه امت اسلام، آخرين امت نيست و پس از آنان دينى جديد و امتى جديد، ظهور خواهد كرد.
در این استدلال آنها لغت «وسط» را به معنای فارسی آن گرفته و این‌گونه منکر آن شدند که “اسلام” آخرین دین الهی است. در حالی که در مراجع اصلى لغت عرب، «وسط» به معناى “شريف”، “ميانه”، “معتدل” و “نيكو” آمده است.
همچنین، در متون حديثی شيعه و منابع اهل سنت مانند صحيح ترمذى، صحيح نسائى، مستدرك حاكم نيشابورى و … در معنى لغت «وسط»، رواياتى از پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله نقل شده است كه در این آیه منظور از اینکه مسلمانان «امت وسط» هستند، این است که ایشان، امتی عادل و معتدل‌اند.
همچنین، حسينعلى ميرزا، پیشوای بهائیان، برای این که کتاب «بيان» او فاقد مدرك و استناد به نصوص مسلم نباشد؛ حتی درمواردى، ظاهر آيات قرآن مجيد را تحريف كرده و مرتكب جعل آيات نیز گشته است.
ادامه دارد…..
برگرفته از مقاله «مدعیان دروغین» نوشته مهدیه سعیدی نشاط، مندرج در دومین شماره نشریه الکترونیکی امان
این پست در تاریخ 24 اردیبهشت سال 96 منتشر شده و 11 ابان 96 به روز رسانی گردید
هیچ نظری وجود ندارد