داستان برطرف شدن مشکلات توسط امام زمان(عج)

دعاهایی که حضرت بقیه الله علیه السلام برای برطرف شدن مشکلات شدید به مردی آموختند

«محدث نوری(ره)»در«دارالسلام» می گوید:

داستان های امام زمان(عج)

عالم عامل «ملافتحعلی سلطان آبادی(ره) به من گفت که: فاضل مقدس پرهیزگار«ملامحمدصادق عراقی(ره)

در نهایت فقر و تنگدستی و در سختی و بلا بود و گرفتاری و بدبختی از هر سو به او رو آورده بود.

روزگاری به همین ترتیب گذشت و گشایش در کارش حاصل نشد و تنگدستی او برطرف نشد تا اینکه شبی در خواب دید که گویا در بیابانی است

و در آن بیابان خیمه بزرگی برپا است و قبه ای بر بالای آن است.

شیخ از صاحب آن خیمه پرسش نمود. به او گفته شد: در این خیمه، پناهگاه محکم و استوار ،فریادرس گرفتاربیچاره ،حجت قائم،

حضرت مهدی و امام منتظر مرضیّ که خداوند تعالی در راحتی و فرجش شتاب کند و خروجش را آسان فرماید حضور دارند.شیخ

به سرعت به سمت خیمه رفت؛زیرا برطرف شدن گرفتاری اش را در آن یافت. وقتی به حضور حضرت رسید،

از پریشانی و فشار زمان و سختی حال خانواده اش شکایت کرد و از حضرت دعایی خواست که با آن غم و اندوه از او برداشته شده و گرفتاری اش برطرف شود.

حضرت او را به سیدی از فرزندانش حواله کرد و به خیمه اش اشاره کرد.شیخ از حضور حضرت مرخص شده و به آن خیمه رفت.

در آنجا سید سند دانشمند مورد اعتماد،عالم والا مقام و مورد تأیید جناب«سیدمحمدسلطان آبادی»را دید که بر سجاده اش نشسته و در حال نیایش است.

بعد از سلام ،آنچه حجت پروردگار حواله کرده بود عرض کرد و سید دعایی که رفع تنگدستی و سختی کند و موجب افزایش روزی باشد به او آموخت.

در این هنگام شیخ از خواب بیدار شد،در حالی که دعا در ذهنش مانده بود.سپس به سوی خانه

«سیدمحمد» روانه شد با آنکه قبل از خواب به دلیلی که ذکر نمیکرد از سید کناره میگرفت و نمیخواست او را ببیند.وقتی به خانه سید رسید

و داخل شد،سید را دید که بر روی سجاده نمازش  همانگونه که در خواب دیده بود_نشسته و ذکر خدا می گوید و استغفار می کند.

برای مطالعه بیشتر روی عبارت زیر کلیک نمایید

تشرف سید کریم پینه دوز خدمت امام زمان

به سید سلام کرد و او جواب داد؛

در حالی که خنده ای بر لب داشت ، گویا قصه را میداند و از اسرار پنهانی آگاه است.شیخ آنچه در خواب پرسیده بود از سید پرسید و سید همان دعا را به او آموخت.

شیخ مدت کمی آن دعا را خواند و دنیا از هر طرف به او روی آورد.

همیشه استاد ما دام ظله آن سید را با احترام تعریف می نمود؛در حالی که او را در اواخر عمرش درک کرده و زمان کوتاهی شاگردی ایشان نموده بود.

آنچه سید (ره) در خواب و بیداری به شیخ آموخت، سه چیز است:

۱-بعد از نماز صبح در حالی که دست بر سینه می گذارد،هفتاد مرتبه «یٰافَتّاحُ» بگوید.

«کفعمی(ره)»نیز در کتاب «مصباح» میگوید:هرکس به این شکل این اذکار را بگوید،خداوند تعالی حجاب را از قلبش برطرف کند.

۲-آنچه «کلینی»در کتاب«کافی» آن را روایت کرده که:

یکی از اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله چند روزی به خدمت ایشان نرسید و هنگامی که حضور حضرت رسید، رسول خدا صلی الله علیه و آله به او فرمودند:

چه چیزی تو را از دیدار ما در این چند روز باز داشت؟

مرد گفت:بیماری و فقر

حضرت فرمودند:آیا نمیخواهی به تو دعایی بیاموزم که خدا فقر و بیماری را به وسیله آن از تو دور کند

مرد گفت:البته ای رسول خدا

حضرت فرمود بگو:

لٰا حَوْلَ وَ لٰا قُوَّهَ إِلّٰا بِاللّٰه[الْعَلِیِّ

الْعَظیم]،تَوَکَّلْتُ عَلَی الْحَیِّ الَّذی

لٰایَمُوتُ،وَالْحَمْدُللّٰهِ الَّذی لَمْ یَتَّخِذْ

[صٰاحِبَهً وَلٰا] وَلَداً، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ

شَریکٌ فِی الْمُلْکِ،وَلَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ

مِنَ الذُّلِّ، وَ کَبِّرْهُ تَکْبیراً

۳- آنچه ابن فهد حلّى در کتاب «عدّه الداعى» از رسول خدا (ص) روایت کرده است :

برای مطالعه بیشتر روی عبارت زیر کلیک نمایید

تحریم تنباکو و امام زمان

 هر کس این دعا را هر روز بعد از نماز صبح بخواند ،

هیچ حاجتى از خداى تعالى نخواهد مگر آن که به آسانى برآورده شود و خداوند کارهاى مهمّ او را کفایت نماید :

بِسْمِ اللَّهِ وَصَلَّى اللَّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ ، وَاُفَوِّضُ أَمْری إِلَى اللَّهِ ، إِنَّ اللَّهَ بَصیرٌ بِالْعِبادِ ، فَوَقیهُ اللَّهُ سَیِّئاتِ ما مَکَرُوا ، لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ ، سُبْحانَکَ إِنّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمینَ ، فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَنَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَکَذلِکَ نُنْجِى الْمُؤْمِنینَ ، وَحَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَکیلُ ، فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَهٍ مِنَ اللَّهِ ، وَفَضْلٍ لَمْ یَمْسَسْهُمْ سُوءٌ ، ما شاءَ اللَّهُ لا حَوْلَ وَلا قُوَّهَ إِلّا بِاللَّهِ ، ما شاءَ اللَّهُ لا ما شاءَ النَّاسُ ، ما شاءَ اللَّهُ وَ إِنْ کَرِهَ النَّاسُ .حَسبِیَ الرَّبُّ مِنَ الْمَرْبُوبینَ ، حَسْبِیَ الْخالِقُ مِنَ الْمَخْلُوقینَ ، حَسْبِیَ الرَّازِقُ مِنَ الْمَرْزُوقینَ ، حَسْبِیَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمینَ ، حَسْبی مَنْ هُوَ حَسْبی ، حَسْبی مَنْ لَمْ یَزَلْ حَسْبی ، حَسْبی مَنْ کانَ مُذْ کُنْتُ [لَمْ یَزَلْ] حَسْبی ، حَسْبِیَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلّا هُوَ ، عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظیمِ .

  به نام خدا و خداوند بر محمّد و آل محمّد درود فرستد ، و کارم را به خدا واگذار مى‏ کنم؛ همانا خدا نسبت به بندگان بیناست .

پس خدا او را از بدى‏ هاى آنچه مکر و حیله کرده‏ اند محفوظ داشت ؛ هیچ خدایى جز تو نیست ؛ پاک و منزّهى تو ، همانا من از گروه ستمگران بودم ؛

پس دعاى او را اجابت کردیم و او را از غم و اندوه رهانیدیم و این گونه مؤمنان را نیز نجات مى‏ بخشیم و خدا ما را کفایت مى‏ کند و او خوب وکیلى است .

پس با نعمتى از سوى خدا و فضل و احسان در حالى که هیچ بدى به آنان نرسید دگرگون شدند. آنچه خدا بخواهد همان شود و هیچ جنبش و توانایى

نیست مگر به سبب خدا ؛ هر چه خدا بخواهد همان شود نه آنچه مردم بخواهند ؛ هر چه خدا بخواهد همان شود ؛ هر چند مردم خوش نداشته باشند .

پرورش دهنده ، مرا از پرورش یافتگان کفایت مى‏ کند ؛ آفریننده ، مرا از آفریدگان کفایت مى‏ کند ؛ روزى‏ دهنده مرا از روزى‏ خواران کفایت مى‏ کند؛

خدایى که پروردگار جهانیان است مرا کفایت مى‏ کند. کفایت مى‏ کند مرا آن کسى که برایم کافى است؛ کفایت مى‏ کند مرا آن که همیشه کفایت مى‏ کند؛

کفایت مى‏ کند مرا آنکه از ابتدایى که بودم پیوسته مرا کفایت مى‏ کند ؛ خدایى مرا کفایت مى‏ کند که جز او خدایى نیست؛ تنها بر او توکّل کردم و او پروردگار عرش بزرگ است.

 مواظبت در مداومت این اوراد شایسته است ، زیرا که فهم و درایت و خبر ، این اذکار و دعاها را تصدیق کرده است.(۱)

منبع:۱-دار السلام : ۲۶۶/۲