نحوه برخورد امام زمان(عج) با مخالفان خود در زمان ظهور
می گویند روایت است هنگامی که حضرت مهدی علیه السلام ظهور می کنند،آن اندازه از دشمنان اسلام و قرآن می کُشند که تا زانوی اسبشان خون جاری می شود.از طرف دیگر،روایات متواتر آمده است که آن حضرت عدل و داد و محبّت را در زندگی انسان ها نشر می دهند.این دو مسأله چگونه سازگار است؟
پاسخ را از نقطه ی دورتری شروع می کنیم.هدف انبیا و مرسلین و اوصیا و مصلحان الهی،طبق آیه ی قرآن کریم،این است:
《لِیَقُومَ النّاسُ بِالقِسط》(حدید/۲۵).آن ها قیام می کنند تا عدل را برپا سازند.این قیام در سطح تمام کره ی زمین و به طور فراگیر،جز در عصر امام زمان علیه السلام و به دست توانای او امکان پذیر نیست.
پس هدف نهایی از قیام انبیا و اولیا ایجاد فضایی است در سطح جهان تا عموم مردم خداپرست و مسلمان و پاکیزه شوند و ندای لااله الاالله،محمدرسول الله،علی ولی الله جهان را آکنده سازد.این هدف نهایی است.از زمان آدم ابوالبشر تا زمان خاتم صلی الله علیه و آله این آرزو تحقّق نیافته است؛اگر چه تمامی انبیا و پیغمبر خاتم هر کدام مقداری از زمینه ی آن را ایجاد کرده اند.
امامان علیهم السلام در این راه تلاش کرده اند و مصلحان و مبلّغان و نویسندگان و شاعران فعالیّت داشته اند؛امّا تا به امروز هنوز عدل و توحید-که خداوند همگانی شدن آن را وعده ی حتمی داده است-فراگیر نشده است.
برای مطالعه بیشتر روی عبارت زیر کلیک نمایید
جزیره خضرا محل زندگی امام زمان (عج) نظر مخالفان
زمان خروج و ظهور و تشکیل دولت جهانی
متصدّی و متولّی این امر مهم امام دوازدهم،حجّه بن الحسن علیه السلام است.
خلاصه این که هدف نهایی بشر،از بدو تکوّن،رسیدن به حکومت حضرت مهدی علیه السلام است و تمامی ادیان،گروه ها،سیستم های فکری،هر یک به گونه ای این امید و آرزو را داشته اند.
در زمان خروج و ظهور آن حضرت و تشکیل دولت جهانی،عدّه ای،از روی حق ناپذیری و خوخواهی،مخالفت خواهند نمود و موانعی بر سر راه ایجاد خواهند کرد.چاره چیست؟
عقل چه حکم می کند؟آیا به خاطر این تعداد اندک،تحقّق این آرزوی بشرّیت صورت نگیرد و امید جهانیان به یأس و نومیدی بدل شود؟!?این جاست که دفاع و جنگ پس از اتمام حجّت و دعوت به آرامش،ضروری خواهد بود تا آن حضرت به راحتی حکومت را پیاده کند.
برای مطالعه بیشتر روی عبارت زیر کلیک نمایید
نعمت ها و برکات پس از ظهور
دعوت مهربانانه امام زمان(عج)
در راه تحقّق آن آرمان،او از جنگ ناگزیر خواهد بود؛امّا چنین نیست که از ابتدای خروج شمشیر بکشد و مخالفان را از دم تیغ و شمشیر بگذارند.او مدت ها مردم را به اسلام و قرآن دعوت می کند.دوره ی استقرار حکومت او به درازا می کشد.دوره ی استقرار یعنی دوره ای که آن حضرت مردم را آگاه می سازد.اولین جمله ای که می گوید،این است:
《بَقیُّهُ الله خَیرُ لَکُم؛اِن کُنتُم مُؤمنین》وَ أنَا بَقیَّهُ الله.(۱)
این دعوت مهربانانه نشان می دهد که او همانند جدّ خود دریای رحمت و رأفت است.آن گاه که به تمام اقوام و ملّت ها اسلام حقیقی عرضه و حجّت تمام شد،ناچار به روی مخالفان معاند شمشیر می کشد؛چرا که اراده ی حتمی خداوند بر این تعلّق گرفته است که حکومت او استقرار یابد و پس از دعوت و اتمام حجّت،باید با معاندان توحید و عدل مقابله کرد.
از طرف دیگر،در روایات بسیاری آمده است که امام زمان علیه السلام منصور بالرُّعب و مؤیَّد بالنّصرند.(۲)رعب در دل حکومت ها می افتد و حکومت ایشان مورد تأیید خداوند قرار می گیرد.با اندیشیدن در چند گروه از احادیث،هر عقل سالم و فطرت پاک قیام به شمشیر و جنگ و مقابله را خواهد پذیرفت.
نکته ی سوم این که:می توان مصداق آن دسته احادیث را-اگر وارد شده باشد-در روزگار ظهور دانست؛چرا که در یک دسته روایات گفته شده است که قبل از ظهور آن حضرت،جنگ های بسیار انجام می شود و بسیاری از مردم جهان نابود می شوند.
روایت امام صادق(ع) نحوه برخورد امام زمان(عج)
امام صادق علیه السلام فرمود:
“پیش از قیام قائم دو مرگ هست:مرگ سرخ و مرگ سفید تا از هر هفت نفر پنج نفر از میان برود.مرگ سرخ،مرگ با شمشیر(جنگ)است و مرگ سفید طاعون است.(۳)
در نتیجه:اگر جنگ و نابودی مردم هست،پیش از ظهور خواهد بود.این هم از علایم بَداپذیر(قابل تغییر)ظهور است.
آن حضرت با شمشیر جدّش پیامبر صلی الله علیه و آله ظهور می کند و پس از دعوت مردم با جمعی از حق گریزان آنان به جنگ می پردازد.
برای مطالعه بیشتر روی عبارت زیر کلیک نمایید
هیچ نظری وجود ندارد