تشــــــــــــرفـــــــــــات
تشرفات شیخ علی حلّاوی
حله شهری در صد کیلومتری جنوب شرقی بغداد است. این شهر کهن، یکی از مراکز مهم و حوزه های علمی شیعه است و بسیاری از بزرگان شیعه، مانند علامه حلی و محقق حلی از این شهر برخاسته اند و امروزه یکی از استان های شیعه نشین عراق است.
شهر حله در قرن های پنجم و ششم هجری، از زیباترین شهرهای عراق بود. این شهر به دست یکی از خلفای آل بویه، به نام سیف الدوله اسدی، در قرن پنجم هجری ساخته شد. سیف الدوله در این شهر قصرها و خانه های زیبا ساخت و با آباد شدن آن، تجار و علما و شعرای فراوانی به سوی آن روی آوردند و در اندک زمانی، حله مرکز تمدن و فرهنگ اسلامی گشت.
حله از اوایل قرن ششم تا قرن دهم به همین صورت بود تا آن که در قرن دهم، مرکز علم و اجتهاد و مهد حوزه علمیه به کربلا منتقل گشت و پس از آن نجف، مرکز حوزه علمیه بزرگ شیعه شد. می گویند در یک قرن، حدود پانصد مجتهد در دیار حله می زیسته اند.
در بازار شهر حله، مقامی معروف به مقام صاحب الزمان (عج) هست که عاشقان امام زمان (عج) برای زیارت و خواندن نماز به آن جا می روند و دعای ویژه زیارت امام زمان (عج) را می خوانند. این مکان خانه یکی از عالمان حله به نام شیخ علی حلاوی (ره) بوده است. ساخته شدن این مقام در این شهر داستان معروفی دارد که در بسیاری از کتاب های شیعه بیان شده است.
برای تأمل و دقت بیشتر، این نوع تربیت واقعی را به نقل از خطیب دانشمند و عالم پرهیزگار، مرحوم شیخ علیاکبر نهاوندی اعلیاللهمقامه که ایشان از عالم ربانی و نیز مرحوم حجتالاسلام آقا سیدعلیاکبر موسویخوئی رضیاللّهعنه نقل کردهاند، مورد توجه قرار میدهیم، باشد که قدری بیشتر اندیشه کنیم تا روشن شود تا چه حدّ راستگو و آماد فداکاری هستیم.
زمانی از نجف اشرف برای انجام کاری به حلِّه سفر کردم. هنگام عبور از میان بازار آن شهر، چشمم به قبّة مسجد مانندی افتاد که بر سر در آن زیارت کوتاهی از حضرت صاحب الزمان و خلیفة الرحمان علیهالسلام بود و بالای آن نوشته شده بود: هذا مقام صاحب الزمان.مردم آن سامان از دور و نزدیک به زیارت آن مکانِ جنتنشان میآمدند و با دعا و تضرّع و زاری به ساحت قدس باریتعالی توسّل و تقرّب میجستند. من از اهالی حلّه علت نامگذاری آن مکان را به مقام صاحبالزمان جویا شدم. همگی به اتفاق آرا گفتند:
این مکان، خانة مردی عالم، زاهد، عابد و با تقوا به نام شیخ علی بوده که همیشه در انتظار ظهور حضرت مهدی علیهالسلام به سر میبرده است. او پیوسته نسبت به امام زمان(عج) عتاب و خطاب میکرد و میگفت:
این غیبت از انظار در این زمان، برای چیست⁉️ در حالی که مخلصین شما در شهرها و اقطار عالم همچون برگ درختان و قطرههای باران فراوان هستند.
در همین شهر خودمان، شیفتگان و دوستان شما بیش از 1000 نفرند. پس چرا ظهور نمیفرمایید تا دنیا را پر از قسط و عدل نمایند⁉️ تاآنکه روزی شیخ علی با همان حال سر به بیابان نهاد و همین سخنان را آغاز کرد که ناگهان دید شخصی در هیأت عربی نزد او حاضر است و به او فرمود:?? جناب شیخ، به که این همه عتاب و خطاب مینمایی عرض کرد:
خطابم به حجّت وقت و امام زمان (عج)است که با وجود این همه مخلص و ارادتمندی که در این عصر دارد چرا ظهور نمیکند در حالی که فقط بیش از 1000 نفر از محبان و یاران حضرت درحلّه هستند.
ادامه دارد…
هیچ نظری وجود ندارد