محتوای مطلب
- 1 اوصاف منتظران امام زمان (عج) …
- 2 اوج کمال انسان در بندگی و خاکساری در پیشگاه خداوند است. پیامبران و امامان به عنوان برترین انسان ها بیش از دیگران اهل نیایش و تهجّد و شب زنده داری و نماز و عبادت بودند. لذا پیروان راستین «خط انبیاء» نیز باید اینگونه باشند.
- 3 منتظران واقعی حضرت مهدی (ع) هم باید از این روحیه و اعمال برخوردار باشند تا محبوب خدا و رسول(ص) و امام عصر قرار گیرند، چرا که مولایشان هم اینگونه است.
- 4 در اوصاف یاران حضرت مهدی (ع)، امام صادق (ع) می فرمایند: «رجالٌ یناموُن اللَّیلَ، لَهُم دویٌ فی صلاتِهم کَدَوِی ِ النَّحل ِ، یَبیتونَ قیاماً علی اطرافِهِم و یُصبِِحونَعلی خُیولهم، رُهبانٌ بِاللَّیل ِ، لُیوثٌ بالنَّهار…؛ آنان شب زنده دارند، در نمازشان زمزمه ای دارند همچون صدای زنبوران در کندوها، شب ها به عبادت می ایستند و روزها سوار بر اسب ها (دنبال جهاد و تلاش)اند، زاهدان شب اند و شیران روز» (1)
- 5 این اوصاف در مردان الهی دیده می شود. امیرالمومنین (ع) نمونه بارز این صفات است. امامان ما همه اهل دعا و تهجد و اشک و آه شبانه و تلاش روزانه بوده اند. سیره عبادی پیامبر(ص) و ائمه علیهم السلام آکنده از عبادت ها و نمازها و سجدهای طولانی و قنوت های بلند است. عبادت با حال و با خضوع و خشوع و دور از کسالت و بی حالی و خالی از ریا و خودنمایی، انسان را محبوب خدا می کند.
- 6 امیرالمومنین امام علی (ع) می فرمایند: «إذا أحَبَّ اللهُ عَبداً اَلهَمَهُ حُسنَ العِبادة؛ هر گاه خداوند بنده ای را دوست داشته باشد، عبادت نیکو را به او الهام می کند.» (2)
- 7 و از پیامبر خدا (ص) نقل شده است: «برترین مردم کسی است که به عبادت عشق بورزد وبا آن هم آغوش شود و عبادت را قلباً دوست بدارد و با جسم و بدن به آن بپردازد و خود را برای عبادت و پرستش، خالی و فارغ سازد و نسبت به سختی و راحتی دنیا بی خیال باشد.» (3)
- 8 کسی دوستدار عبادت می شود که عشق به خدا و آخرت داشته باشد و با معرفت و محبتی که نسبت به خدا دارد از عبادت خویش لذت ببرد و شب از بستر نرم و گرم برخیزد و در حالی که دیگران در خواب ناز خفته اند، او به درگاه خدا بایستد و نماز بخواند و به سجود افتد و قرب و کمال جوید.
- 9 سستی در عبادت و نماز و بی حالی در دعا و نیایش، نشان ضعف ایمان است. به فرموده رسول خدا (ص): «آفَةُ العِبادَةِ الفَترةٌ؛ آفت عبادت سستی و تنبلی است.» (4)
- 10 بخشی از اوقات روزانه یک مسلمان باید به ارتباط با پروردگار از طریق دعا و نماز و عبادت و تلاوت بگذرد، تا لحظات عمرش روشن و سرشار باشد.
- 11 حضرت مهدی (ع) نماز را یکی از راه های غلبه بر شیطان دانسته و می فرمایند: «ما اُرغِمَ اَنفُ الشّیطان ِبِشیءٍ اَفضَلُ مِنَ الصَّلاةِ، فَصَلِّها و اَرغِم انفُ الشّیطان ِ؛ به هیچ چیز برتر از نماز، دماغ شیطان به خاک مالیده نمی شود. پس نماز بخوان و دماغ شیطان را به خاک بمال.» (5)
- 12 تقویت رابطه با خدا با نماز و عبادت سلطه ابلیس را از بین می برد و ما را مصون می سازد.
اوصاف منتظران امام زمان (عج) …
اوج کمال انسان در بندگی و خاکساری در پیشگاه خداوند است. پیامبران و امامان به عنوان برترین انسان ها بیش از دیگران اهل نیایش و تهجّد و شب زنده داری و نماز و عبادت بودند. لذا پیروان راستین «خط انبیاء» نیز باید اینگونه باشند.
منتظران واقعی حضرت مهدی (ع) هم باید از این روحیه و اعمال برخوردار باشند تا محبوب خدا و رسول(ص) و امام عصر قرار گیرند، چرا که مولایشان هم اینگونه است.
در اوصاف یاران حضرت مهدی (ع)، امام صادق (ع) می فرمایند: «رجالٌ یناموُن اللَّیلَ، لَهُم دویٌ فی صلاتِهم کَدَوِی ِ النَّحل ِ، یَبیتونَ قیاماً علی اطرافِهِم و یُصبِِحونَعلی خُیولهم، رُهبانٌ بِاللَّیل ِ، لُیوثٌ بالنَّهار…؛ آنان شب زنده دارند، در نمازشان زمزمه ای دارند همچون صدای زنبوران در کندوها، شب ها به عبادت می ایستند و روزها سوار بر اسب ها (دنبال جهاد و تلاش)اند، زاهدان شب اند و شیران روز» (1)
این اوصاف در مردان الهی دیده می شود. امیرالمومنین (ع) نمونه بارز این صفات است. امامان ما همه اهل دعا و تهجد و اشک و آه شبانه و تلاش روزانه بوده اند. سیره عبادی پیامبر(ص) و ائمه علیهم السلام آکنده از عبادت ها و نمازها و سجدهای طولانی و قنوت های بلند است. عبادت با حال و با خضوع و خشوع و دور از کسالت و بی حالی و خالی از ریا و خودنمایی، انسان را محبوب خدا می کند.
امیرالمومنین امام علی (ع) می فرمایند: «إذا أحَبَّ اللهُ عَبداً اَلهَمَهُ حُسنَ العِبادة؛ هر گاه خداوند بنده ای را دوست داشته باشد، عبادت نیکو را به او الهام می کند.» (2)
و از پیامبر خدا (ص) نقل شده است: «برترین مردم کسی است که به عبادت عشق بورزد وبا آن هم آغوش شود و عبادت را قلباً دوست بدارد و با جسم و بدن به آن بپردازد و خود را برای عبادت و پرستش، خالی و فارغ سازد و نسبت به سختی و راحتی دنیا بی خیال باشد.» (3)
کسی دوستدار عبادت می شود که عشق به خدا و آخرت داشته باشد و با معرفت و محبتی که نسبت به خدا دارد از عبادت خویش لذت ببرد و شب از بستر نرم و گرم برخیزد و در حالی که دیگران در خواب ناز خفته اند، او به درگاه خدا بایستد و نماز بخواند و به سجود افتد و قرب و کمال جوید.
سستی در عبادت و نماز و بی حالی در دعا و نیایش، نشان ضعف ایمان است. به فرموده رسول خدا (ص): «آفَةُ العِبادَةِ الفَترةٌ؛ آفت عبادت سستی و تنبلی است.» (4)
بخشی از اوقات روزانه یک مسلمان باید به ارتباط با پروردگار از طریق دعا و نماز و عبادت و تلاوت بگذرد، تا لحظات عمرش روشن و سرشار باشد.
حضرت مهدی (ع) نماز را یکی از راه های غلبه بر شیطان دانسته و می فرمایند: «ما اُرغِمَ اَنفُ الشّیطان ِبِشیءٍ اَفضَلُ مِنَ الصَّلاةِ، فَصَلِّها و اَرغِم انفُ الشّیطان ِ؛ به هیچ چیز برتر از نماز، دماغ شیطان به خاک مالیده نمی شود. پس نماز بخوان و دماغ شیطان را به خاک بمال.» (5)
تقویت رابطه با خدا با نماز و عبادت سلطه ابلیس را از بین می برد و ما را مصون می سازد.
پی نوشت ها:
1. بحارالانوار ج 52، ص 308
2. غررالحکم، حدیث 4066
3. اصول کافی، ج2، ص 83
4.تحف العقول، ص6
5.موسوعة سیرة اهل البیت، ج 35، ص 85
برگرفته از«زندگی مهدوی، اخلاق و اوصاف منتظران»
نوشته جواد محدثی
هیچ نظری وجود ندارد